"طلاق در میان جراحان و سایر پزشکان در ایالات متحده"
این مطالعه به بررسی شیوع طلاق در میان جراحان ایالات متحده در مقایسه با پزشکان غیرجراح و جمعیت عمومی میپردازد و از دادههای نظرسنجی جامعه آمریکا در سالهای 2017 تا 2021 استفاده کرده است. در یک تحلیل مقطعی شامل 3,171 جراح، 51,660 پزشک غیرجراح و 12.2 میلیون بزرگسال، مشخص شد که جراحان احتمال تنظیمشده طلاق 22 درصد بیشتری نسبت به پزشکان غیرجراح دارند (21.8٪ در مقابل 18.7٪)، هرچند هر دو گروه کمتر از جمعیت عمومی طلاق میگیرند (26.8٪). تحلیل زیرگروهها نشان داد که این اختلاف برای جراحان مرد (22.6٪ در مقابل 18.9٪) و جراحان سفیدپوست (22.4٪ در مقابل 19.1٪) و آسیایی (12.0٪ در مقابل 8.1٪) معنیدار بوده است، اما در مورد جراحان زن یا جراحان سیاهپوست/دیگر نژادها چنین نبوده است. با کنترل عوامل سن، درآمد، ساعتهای کاری و عوامل خانوادگی، تفاوت باقیمانده نشان میدهد که استرسهای منحصر به فرد حرفه جراحی – مانند فرسودگی شغلی، ساعات غیرقابل پیشبینی و عدم تعادل کار-زندگی – به ناپایداری زناشویی کمک میکنند. قابل توجه است که جراحان ساعتهای کاری بیشتری داشتند (51 ساعت در هفته در مقابل 45.6 ساعت) و درآمد بالاتری داشتند، اما این عوامل به تنهایی نمیتوانستند خطر افزایش یافته طلاق را توضیح دهند.
یافتهها چالشهای سیستمیک در حرفه جراحی را برجسته میکنند که ممکن است روابط زناشویی را تحت فشار قرار دهند، حتی اگر پزشکان به طور کلی کمتر از جمعیت عمومی طلاق بگیرند.
محدودیتهای این مطالعه شامل وابستگی به دادههای خودگزارشدهی سرشماری و عدم توانایی در ارزیابی ویژگیهای همسران یا تأثیرات فرهنگی بر طلاق است.
اگرچه این مطالعه با تحقیقات قبلی که نقشهای پزشکی پرتنش را به فشار روابط مرتبط میدانند همراستا است، اما نیاز به مداخلات هدفمند برای کاهش فرسودگی و حمایت از تعادل کار-زندگی در جراحی را برجسته میکند. تحقیقات آینده باید استرسهای ویژه تخصصها و تأثیرات طولانیمدت اصلاحات محیط کار را بر رفاه شخصی جراحان بررسی کنند.
Ann Surg Volume 281, Number 1, January 2025
DOI: 10.1097/SLA.0000000000006531
Wolters Kluwer Health, Inc